\documentclass[DIV=12,%
BCOR=0mm,%
headinclude=false,%
footinclude=false,open=any,%
fontsize=10pt,%
oneside,%
paper=210mm:11in]%
{scrbook}
\usepackage[noautomatic]{imakeidx}
\usepackage{microtype}
\usepackage{graphicx}
\usepackage{alltt}
\usepackage{verbatim}
\usepackage[shortlabels]{enumitem}
\usepackage{tabularx}
\usepackage[normalem]{ulem}
\def\hsout{\bgroup \ULdepth=-.55ex \ULset}
% https://tex.stackexchange.com/questions/22410/strikethrough-in-section-title
% Unclear if \protect \hsout is needed. Doesn't looks so
\DeclareRobustCommand{\sout}[1]{\texorpdfstring{\hsout{#1}}{#1}}
\usepackage{wrapfig}
% avoid breakage on multiple
and avoid the next [] to be eaten
\newcommand*{\forcelinebreak}{\strut\\*{}}
\newcommand*{\hairline}{%
\bigskip%
\noindent \hrulefill%
\bigskip%
}
% reverse indentation for biblio and play
\newenvironment*{amusebiblio}{
\leftskip=\parindent
\parindent=-\parindent
\smallskip
\indent
}{\smallskip}
\newenvironment*{amuseplay}{
\leftskip=\parindent
\parindent=-\parindent
\smallskip
\indent
}{\smallskip}
\newcommand*{\Slash}{\slash\hspace{0pt}}
% http://tex.stackexchange.com/questions/3033/forcing-linebreaks-in-url
\PassOptionsToPackage{hyphens}{url}\usepackage[hyperfootnotes=false,hidelinks,breaklinks=true]{hyperref}
\usepackage{bookmark}
\usepackage{fontspec}
\usepackage{polyglossia}
\setmainlanguage{polish}
\setmainfont{cmunrm.ttf}[Script=Latin,%
Ligatures=TeX,%
Path=/usr/share/fonts/truetype/cmu/,%
BoldFont=cmunbx.ttf,%
BoldItalicFont=cmunbi.ttf,%
ItalicFont=cmunti.ttf]
\setmonofont{cmuntt.ttf}[Script=Latin,%
Ligatures=TeX,%
Scale=MatchLowercase,%
Path=/usr/share/fonts/truetype/cmu/,%
BoldFont=cmuntb.ttf,%
BoldItalicFont=cmuntx.ttf,%
ItalicFont=cmunit.ttf]
\setsansfont{cmunss.ttf}[Script=Latin,%
Ligatures=TeX,%
Scale=MatchLowercase,%
Path=/usr/share/fonts/truetype/cmu/,%
BoldFont=cmunsx.ttf,%
BoldItalicFont=cmunso.ttf,%
ItalicFont=cmunsi.ttf]
\newfontfamily\polishfont{cmunrm.ttf}[Script=Latin,%
Ligatures=TeX,%
Path=/usr/share/fonts/truetype/cmu/,%
BoldFont=cmunbx.ttf,%
BoldItalicFont=cmunbi.ttf,%
ItalicFont=cmunti.ttf]
\renewcommand*{\partpagestyle}{empty}
% global style
\pagestyle{plain}
\usepackage{indentfirst}
% remove the numbering
\setcounter{secnumdepth}{-2}
% remove labels from the captions
\renewcommand*{\captionformat}{}
\renewcommand*{\figureformat}{}
\renewcommand*{\tableformat}{}
\KOMAoption{captions}{belowfigure,nooneline}
\addtokomafont{caption}{\centering}
\deffootnote[3em]{0em}{4em}{\textsuperscript{\thefootnotemark}~}
\addtokomafont{disposition}{\rmfamily}
\addtokomafont{descriptionlabel}{\rmfamily}
\frenchspacing
% avoid vertical glue
\raggedbottom
% this will generate overfull boxes, so we need to set a tolerance
% \pretolerance=1000
% pretolerance is what is accepted for a paragraph without
% hyphenation, so it makes sense to be strict here and let the user
% accept tweak the tolerance instead.
\tolerance=200
% Additional tolerance for bad paragraphs only
\setlength{\emergencystretch}{30pt}
% (try to) forbid widows/orphans
\clubpenalty=10000
\widowpenalty=10000
% given that we said footinclude=false, this should be safe
\setlength{\footskip}{2\baselineskip}
\title{Historia koreańskich anarchistów i rewolucji anarchistycznej w Mandżurii 1929–1931}
\date{}
\author{Tokologo African Anarchist Collective, Zabalaza}
\subtitle{}
% https://groups.google.com/d/topic/comp.text.tex/6fYmcVMbSbQ/discussion
\hypersetup{%
pdfencoding=auto,
pdftitle={Historia koreańskich anarchistów i rewolucji anarchistycznej w Mandżurii 1929–1931},%
pdfauthor={Tokologo African Anarchist Collective, Zabalaza},%
pdfsubject={},%
pdfkeywords={hisoria; antykolonializm; anarchizm nie-europejski}%
}
\begin{document}
\begin{titlepage}
\strut\vskip 2em
\begin{center}
{\usekomafont{title}{\huge Historia koreańskich anarchistów i rewolucji anarchistycznej w Mandżurii 1929–1931\par}}%
\vskip 1em
\vskip 2em
{\usekomafont{author}{Tokologo African Anarchist Collective, Zabalaza\par}}%
\vskip 1.5em
\vfill
\strut\par
\end{center}
\end{titlepage}
\cleardoublepage
\tableofcontents
% start a new right-handed page
\cleardoublepage
Koreański ruch anarchistyczny chciał zbudować niezależne samorządne społeczeństwo anarchistyczne, oparty na współpracy system mas narodu koreańskiego. Chcieli odebrać cywilizację klasie kapitalistów i zwrócić ją klasom ludowym. W ten sposób społeczeństwo kapitalistyczne i kolonialne, które istniało w Korei (podobnie jak w Afryce, Azji i Europie Wschodniej), zostałoby zastąpione nowym. To nowe społeczeństwo oparte byłoby na zasadach wolności i równości, które gwarantują niezależną samorządność klas wytwórczych: klasy robotniczej i chłopstwa.
\section{Kim był Kim Jwa-Jin, koreański anarchistyczny rewolucjonista?}
Kim Jao-jin urodził się w 1889 roku w zamożnej rodzinie. Podobnie jak wielu z jego pokolenia, jego życie zostało ukształtowane przez kolonizację Korei przez japoński rząd cesarski. Zaczęło się to formalnie w 1910 r., ale kluczowe aspekty japońskiej kontroli sięgały 1895 r. W 1919 r. Nastąpiła ogromna fala walki z kolonializmem: ruch 1 marca. Była to część globalnej serii powstań.
Kim został zaangażowany w Koreańską Armię Niepodległości (KIA). W 1920 r. Pomógł poprowadzić słynną klęskę japońskiej dywizji w bitwie pod Ch’ing-Shan, pokonaną przez KIA. W tym samym czasie do anarchizmu pociągnął go jego krewny, Kim Jong-Jin. Anarchizm\Slash{}syndykalizm był bardzo potężną siłą w koreańskim wyzwoleniu narodowym i ludowych walkach klasowych. Japońscy anarchiści ściśle współpracowali z koreańskimi: wiedzieli, że japońska klasa rządząca jest także ich wrogiem.
W 1925 roku Kim założył grupę anarchistyczną „New People’s Society”. Ściśle współpracując z Koreańską Federacją Anarchistyczną w Mandżurii i Koreańską Federacją Anarcho-Komunistyczną, w 1929 r. pomógł uruchomić (przy wsparciu KIA) dużą anarchistyczną strefę rewolucyjną w Shinmin w Mandżurii, na koreańskich kresach. Mieszkała tu duża populacja koreańska; Japońska potęga cesarska nie była tak silna jak na Półwyspie Koreańskim. Strefa była zarządzana przez Koreańskie Stowarzyszenie Ludowe w Mandżurii, zwane także „Ogólną Ligą Koreańczyków”.
W latach 1929–1931 możemy mówić o anarchistycznej rewolucji w tej dziedzinie, która opierała się na chłopstwie i wojsku.
Kim został zamordowany przez członka Koreańskiej Partii Komunistycznej podczas pracy w spółdzielni. Komuniści nienawidzili anarchistów. Chcieli stworzyć jednopartyjną dyktaturę, jaka istniała w Rosji.
Historia koreańskiej rewolucji anarchistycznej: dekolonizacja przez anarchizm.
Ruch koreański miał istotne mocne strony. Jedną z nich było posiadane przez niego wsparcie dużego sektora Koreańskiej Armii Niepodległości (KIA), skupionego wokół anarchisty Kim Jao-Jina. Był anarchistycznym przywódcą wojskowym, porównywalnym czasem do Nestora Machno z anarchistycznej rewolucji na Ukrainie (1918–1921).
Anarchiści, tacy jak Kim, ściśle współpracowali z Koreańską Federacją Anarchistyczną w Mandżurii i Koreańską Federacją Anarcho-Komunistyczną (KAF-M) w celu stworzenia dużej anarchistycznej strefy rewolucyjnej w Shinmin w Mandżurii na koreańskich kresach.
\section{W jaki sposób koreańskie struktury anarchistyczne podejmowały decyzje?}
W Shinmin zorganizowano system administracyjny jako Koreańskie Stowarzyszenie Ludowe w Mandżurii, znane również jako Liga Generalna Koreańczyków. Jej celem było stworzenie niezależnego samorządnego systemu spółdzielczego narodu koreańskiego, który zgromadził swoją „pełną władzę” do walki o lud walcząc z japońskim imperializmem.
Były trzy kluczowe struktury. Po pierwsze, była sekcja KIA powiązana z Kim. Po drugie, istniały konkretne anarchistyczne organizacje polityczne, Koreańska Federacja Anarchistyczna w Mandżurii i Koreańska Federacja Anarcho-Komunistyczna. Po trzecie, w Shinmin powstały struktury masowe. Zostały one zainicjowane przez skrzydło Kim KIA wraz z KAF-M, które utworzyło Koreańskie Stowarzyszenie Ludowe.
Struktura była federalna, przechodząc od zebrań na wsi do konferencji okręgowych i terenowych. Koreańskie Stowarzyszenie Ludowe miało również wydziały wykonawcze zajmujące się rolnictwem, edukacją, propagandą, finansami, sprawami wojskowymi, zdrowiem społecznym, młodzieżą i sprawami ogólnymi. Pełnoetatowi pracownicy tych działów otrzymywali nie więcej niż średnie wynagrodzenie.
\section{Jakie były cele koreańskich anarchistów? Anarchizm, syndykalizm i dekolonizacja}
Poglądy koreańskich anarchistów, reprezentowane przez grupę Talwhan („Podbój”), nakreśliły wizję społeczeństwa anarchistycznego wolnego zarówno od (japońskiego) imperializmu, jak i od lokalnego (koreańskiego) kapitalizmu i właścicieli ziemskich. Chcieli wolnej, niepodległej Korei, a nie jedynie zastąpienia jednej, lokalnej elity, inną, zagraniczną.
Ich oświadczenie woli obejmowało:
\begin{enumerate}[1.]
\item\relax
Nie pozwólcie na istnienie ucisku i państwa;
\item\relax
Sprzeciwiaj się władzy elit i rządom uprzywilejowanych mniejszości nad większością;
\item\relax
Brak własności prywatnej: zamiast tego wspólny system własności w ramach niepaństwowego systemu kontroli;
\item\relax
Zamiast cywilizacji kierowanej przez elitę, społeczeństwo i cywilizacja muszą być ze sobą dobrze zintegrowane;
\item\relax
Jednostka będzie konsumowała zgodnie z własnym zapotrzebowaniem i produkowała według własnych możliwości;
\item\relax
Wolny komunizm poprzez autonomiczne (niezależne) organizacje producentów (robotnicze i chłopskie);
\item\relax
Nie ma państwa ani elity politycznej, ale zamiast tego niezależna samorządność;
\item\relax
Odebranie Korei spod rąk japońskiemu rządu kapitalistycznego;
\item\relax
Odmowa zawarcia układu z klasą kapitalistyczną rodzimego kraju Korei lub oddania niepodległej Korei koreańskiej elicie;
\item\relax
Prowokacja spontanicznego przypływu mas jako motor dekolonizacji i antykapitalizmu.
\end{enumerate}
\section{Wniosek: czego możemy się nauczyć?}
Koreańska rewolucja anarchistyczna była heroiczną walką ludu pracującego. Walczyła o dekolonizację poprzez anarchizm. Władza i bogactwo nie miały być po prostu przeniesione z obcej (japońskiej) klasy rządzącej do lokalnej (koreańskiej) klasy rządzącej. Miał on zostać przekazany klasom ludowym w sposób anarchistyczny. Anarchiści pracowali czasem z nacjonalistami, ale ogół społeczności forsował niezależną linię klasową, anarchizm, jako alternatywę.
Co się stało z ich walką? Częściowo osłabiły je trudne okoliczności: w regionie toczyła się wojna, w którą zaangażowanych było wiele mocarstw: imperium japońskie, rosyjska dyktatura marksistowska, która wspierała komunistów, chińskich i koreańskich nacjonalistów.
Istniały również podziały wśród anarchistów, co spowodowało, że niektórzy anarchiści dokonywali poważnych zmian w swojej teorii: grupa wokół Ha Ki Raka miała później kierować anarchistyczną partią polityczną w wyborach w Korei! Ta część anarchistów wchłonęła większość nacjonalistycznego podejścia, a to ograniczyło ich zdolność do rzucania nacjonalistów siłą i ideami - podstawowym zadaniem do rozprzestrzeniania rewolucji na obszary kontrolowane przez nacjonalistów. Rewolucja nie zdołała przedostać się do Chin i na Półwysep Koreański ani do Rosji.
Wreszcie Japonia została uwikłana w wojnę z Rosją i Japonią w ramach drugiej wojny światowej; po tym nastąpiła zimna wojna między Rosją a Ameryką. Amerykańska klasa rządząca podbiła państwo japońskie, a następnie umieściła Koreę pod kontrolą Ameryki. Wybuchła wojna i ostatecznie kraj został podzielony na wspierane przez Rosjan i Amerykanów Północ i Południe, z których każdy był rządzony przez dyktatorów.
% begin final page
\clearpage
% new page for the colophon
\thispagestyle{empty}
\begin{center}
Anarcho-Biblioteka
\smallskip
Dobry pieróg to wywrotowy pieróg
\bigskip
\includegraphics[width=0.25\textwidth]{logo-pl.pdf}
\bigskip
\end{center}
\strut
\vfill
\begin{center}
Tokologo African Anarchist Collective, Zabalaza
Historia koreańskich anarchistów i rewolucji anarchistycznej w Mandżurii 1929–1931
\bigskip
zabalaza.net
\bigskip
\textbf{pl.anarchistlibraries.net}
\end{center}
% end final page with colophon
\end{document}
% No format ID passed.