#title Notatki ku Teorii Manarchisty
#author Ray Filar
#date 14.01.2016
#source https://web.archive.org/web/20160509161503/http://strikemag.org/manarchist/
#lang pl
#pubdate 2025-02-15T20:20:23
#topics Maczyzm, Machoanarchizm, seksizm, queer, kobiety, feminizm, anarchofeminizm, anarchoqueer, czarne z różowym, gender, gwałt, kultura gwałtu
#notes Z angielskiego na polski przetłumaczył Kolektyw Maўego Księcia - @kolektyw.mayego.ksiecia instagram & facebook oraz tutaj!


      **Ostrzeżenia o treści: mizoginia, przemoc seksualna, gwałt**<br>

[[r-f-ray-filar-notatki-ku-teorii-manarchisty-1.jpg]]

Manarchista jest najlepszym aktywistą. Wie on o tym w głębi serca. Manarchista proponuje najbardziej radykalne akcje, formułuje najbardziej znaczące teorie. Jedyny jest oświecony. Wszyscy musimy czytać Adorno, ale tylko Manarchista rozumie go właściwie.

Manarchista kocha kobiety, więc nie musi ich słuchać. Jego pozycja to polityka roszczeniowości, cis-męskości, białości. Jego głos jest głośniejszy, jego słowa prawdziwsze. Jego anarchistyczna przyszłość jest nieunikniona, zaczerpnięta z książek napisanych przez innych białych mężczyzn. To wyższa wizja. Wie więcej o każdym danym temacie niż ty, bo ma z niego dyplom.

Dla Manarchisty wszyscy jesteśmy jedną rasą, ludzką rasą. Manarchista ma fobię na punkcie polityki tożsamości. Chciałby, żeby ludzie o innym kolorze skóry, feministki, queery przestali dzielić lewicę. Ci „skwaszeni identytaryści” psują mu zabawę. Manarchista rozumie ucisk innych ludzi lepiej niż oni sami (jeden z jego przyjaciół jest czarny): po rewolucji rasizm po prostu zniknie. Polityka białych mężczyzn z klasy pracującej nie jest polityką tożsamości, jest prawdziwą walką.

Czasami Manarchista jest po prostu lekko obraźliwy. Jest dzieckiem-mężczyzną. Chciałby, żebyś bardziej brał pod uwagę jego potrzeby. Nie może ci teraz dać wsparcia emocjonalnego, pracuje nad akcją. Zakłada, że potrzebujesz jego pomocy w wykonywaniu praktycznych zadań. Na szczęście przyniósł na imprezę swoją gitarę akustyczną. Chciałby, żebyś ogoliła sobie pachy, tylko na specjalne okazje. Pracuje nad swoim swobodnym seksizmem. Musisz mu wybaczyć, jest teraz naprawdę popieprzony.

„Burżuazja” to ulubione wyzwisko Manarchisty, lecz sam Manarchista nigdy nie był burżuazyjny.

Manarchista lubi rozpierdol. Manarchista kocha queerową ultraprzemoc, a sam jest trochę queer, bo jest poliamoryczny (rucha mnóstwo kobiet) i kinky (dominujący). Manarchista wie, że małżeństwo jest instytucją kapitalistyczną, więc eksploruje anarchię relacji. Odrzuca patriarchalne ograniczenia, takie jak lojalność, odpowiedzialność, obowiązki domowe. Jego dziewczyny mają skłonność do zazdrości, co nie jest jego winą. Są paranoiczne, co nie jest jego winą. Źle pamiętają rzeczy. Z jakiegoś powodu nie będą się pieprzyć, gdy on będzie patrzył, co pokazuje kłamstwo wyzwolenia kobiet.

Manarchista jest oddanym feministą, chętnie głośno deklaruje przy każdej okazji, że sprząta, oferuje opiekę nad dziećmi lub robi herbatę dla innych. Jednak często, gdy potrzeba mało efektownej pracy, okazuje się, że Manarchista jest zajęty czymś bardzo ważnym. Manarchista woli być w centrum akcji. Był w Millbank. Był na G20. Był na Occupy. Jest sabotażystą polowań. Właściwie zawsze tam był. A ty tam byłaś? Manarchista rozkoszuje się męskim podziwem. Zgadza się z kobietami, z którymi chce się umawiać, dopóki nie powiedzą „tak”.

Manarchista wie, że aktywizm został wymyślony przez białych mężczyzn. Pomysły są oryginalnym dziełem dawnych ziomków, a historia jest ich procesją. Anarchizm, socjalizm, komunizm, te etykiety opisują tradycję męskiego geniuszu. W przeszłości parę kobiet (Emma Goldman, Rosa Luxembourg, Rosa Parks) miało dobre pomysły. Obecnie dobre pomysły kobiet zbliżają się do faszyzmu: polityka bezpieczniejszych przestrzeni jest dla dzieci, spotkania bez białych mężczyzn są odwrotnym rasizmem, rozliczalność społeczności jest polowaniem na czarownice. Manarchista nie widzi żadnej ironii w twierdzeniu, że mężczyźni są ofiarami “polowania na czarownice”. W dzisiejszych czasach mężczyźnie trudno jest nawet mówić bez bycia uciszanym.

Choć ledwo je przeczytał, Manarchist uwielbia krytykować prace kobiet, osób koloru, osób trans. Ma ważne rzeczy do powiedzenia na temat tego, jak mogliby je ulepszyć. Może ci wyjaśnić, dlaczego twoja kampania jest błędna, filozoficznie rzecz ujmując. Nadchodzi rewolucja i będzie to ogromny bunt.

Prawdziwą twarzą Manarchisty jest przemoc wobec kobiet, wobec ludzi, którzy nie są białymi mężczyznami. Lubi umawiać się z dziewczynami z „problemami”, aby móc się nimi „opiekować”. Chce „pieprzyć cię, gdy śpisz”. Nie uważa tego za gwałt. Uważa, że „nękanie na ulicy nie ma nic wspólnego z gwałtem”. Ponieważ nie wierzy w politykę wykluczenia, zadaje się z gwałcicielami. Jego przyjaciel mógł uderzyć swoją dziewczynę raz lub dwa razy, ale naprawdę dobrze działa aktywistycznie i tak czy inaczej teraz tego żałuje.

Manarchista jest feministą, kiedy chce się pieprzyć. Manarchista użyje języka wyzwolenia seksualnego, aby przymusić cię do seksu. Będzie nazywał siebie feministą, gwałcąc cię. Będzie pilnie wskazywał apologetów gwałtu…kiedy będą kobietami i/lub czarnoskórymi. Będzie mówił o wspólnocie na spotkaniu rano i uderzy cię wieczorem. Będzie ci mówił, żebyś nie była taka głupia. Nie slut-shameinguj go.

Nie oskarżaj Manarchisty o napaść seksualną. Nie oskarżaj go o apologetykę gwałtu. Co stało się z domniemaniem niewinności do czasu udowodnienia winy? Kobiety, które idą na policję po zgwałceniu, są kapitalistycznymi zdrajczyniami. Jeśli wyjdą za mąż za policjantów, cóż, zasługują na przemoc przeciwko sobie.

„Anarchizm” Manarchisty to hierarchiczna polityka prowadzona przez ludzi, którzy jeszcze nie są u władzy. Jest białym patriarchatem supremacji w czarnym bloku. Nie jest marginalnym przypadkiem. Jest w każdym lewicowym kręgu społecznym, tak samo jak jego przyjaciele Manarchiści. Manarchista to normalny facet, który poświęca swoje życie na tworzenie lepszego świata. Jeśli już, to ty jesteś kontrrewolucjonistą.

Większość z nas, szczególnie kobiety, ma historię do opowiedzenia o Manarchiście. Jednak trudno jest o nim opowiadać. Manarchiście uchodzi to na sucho. Jest popularny. Wykonuje praktyczną pracę solidarnościową. Jest najlepszym aktywistą. Jest najlepszy w mówieniu, że jest najlepszy.

To, co wyróżnia Manarchistę, to, że nie akceptuje tego, że jest nim. Nie będzie słuchał. Teraz on zmansplaininguje tobie, dlaczego się mylisz.

<br>

Napisane przez Ray Filar. Na podstawie rozmów z/ opowieści od: Mijke Drift, Kirsty La Rain, Riley Coles, Jasper Jay, Olivia Walker, Linda Stupart, Annette Behrens, Toni Mac, Jacob V Joyce, Sophie Lawton, Deborah Grayson, Marta Owczarek, Selin Yildizoglu, Hannah McStar, Lily Ash Sakula, Abigail Williams.