Definicje

KONSTRUOWANA SYTUACJA

Moment życia, konkretnie i świadomie konstruowany dzięki zbiorowej organizacji jednościowego otoczenia i gry wydarzeń.

SYTUACJONISTYCZNY

Odnoszący się do teorii lub praktycznej działalności konstruowania sytuacji.

SYTUACJONISTA

Osoba zajmująca się konstruowaniem sytuacji. Członek Międzynarodówki Sytuacjonistycznej.

SYTUACJONIZM

Słowo pozbawione sensu, nieuprawniony wyraz pochodny poprzedniego terminu. Stuacjonizm, który musiałby oznaczać doktrynę interpretacji istniejących faktów, nie istnieje. Oczywiście za powstanie tego pojęcia odpowiadają antysytuacjoniści.

PSYCHOGEOGRAFIA

Badanie bezpośredniego oddziaływania środowiska geograficznego, świadomie urządzonego lub nie, na afektywne zachowanie jednostek.

PSYCHOGEOGRAFICZNY

Odnoszący się do psychogeografii. To, co wyraża bezpośrednie oddziaływanie środowiska geograficznego na sferę afektywną.

DRYFOWANIE

Eksperymentalny model zachowania związany z warunkami panującymi w środowisku miejskim. Technika pospiesznego przejścia poprzez urozmaicone otoczenie i nastroje. Pojęcie to rozciąga się również w ten sposób, że oznacza ono nieprzewane trwanie takiego doświadczenia.

URBANISTYKA JEDNOŚCIOWA

Teoria zastosowania zbioru sztuk i technik do integralnej konstrukcji otoczenia w dynamicznej relacji z eksperymentalnymi zachowaniami.

PRZECHWYTYWANIE

Skrót wyrażenia: przechwytywanie prefabrykowanych elementów estetycznych. Integracja współczesnych lub dawnych dzieł artystycznych w wyższej konstrukcji otoczenia. W takim znaczeniu nie mogą istnieć obrazy sytuacjonistyczne czy sytuacjonistyczne utwory muzyczne, ale jedynie sytuacjonistyczne wykorzystanie malarskich lub muzycznych środków. W znaczeniu bardziej pospolitym przechwytywanie w obrębie dawnych obszarów kulturowych stanowi metodę propagandy, świadczącą o zużyciu się tych obszarów i utracie przez nich znaczenia.

KULTURA

Odbicie i prefiguracja - w każdym momencie historycznym nożliwości organizacji życia codziennego; zespół estetyki, uczuć, obyczajów, pozwalający danej zbiorowości reagować na życie, którego warunki obiektywnie wyznacza gospodarka (oczywiście powyższa próba definicji odnosi się jedynie do perspektywy tworzenia wartości, a nie nauczania o nich).

ROZKŁAD

Proces, w którym tradycyjne formy kulturowe dokonały samodestrukcji, gdy pojawiły się wyższe środki opanowania przyrody. Rozróżniamy aktywną fazę rozkładu, efektywne wyburzenie starej nadbudowy - fazę, która kończy się około roku 1930 - i fazę powtórzeń, która trwa od tej pory. Opóźnienie przejścia od rozkładu do nowych konstrukcji wiąże się z opóźnieniem w rewolucyjnej likwidacji kapitalizmu.